Verbondenheid
De laatste tijd krijg ik regelmatig nieuwe afspraken voor relatietherapie.
Als ik deze koppels dan in een eerste sessie spreek blijkt al snel waar de schoen wringt. Er is een gebrek aan verbondenheid.
Eigenlijk is het wel apart dat datgene waar we zo’n behoeft aan hebben; relaties met anderen, ook juist een bron van veel ellende kan zijn.
Uit protest over het verlies aan verbondenheid met de partner zien we dan drie mogelijke reacties; beiden gaan in gevecht – vaak om de ander te overtuigen van eigen gelijk – , of beiden sluiten zich af en gaan hun eigen weg – hierdoor ontstaat dan een meer broer/zus relatie waarin echte intimiteit ontbreekt – , of de een vecht en de ander verlaat het strijdtoneel met de hete adem van de vechtende partner in zijn of haar nek.
Maar in alle gevallen is het een protestactie, die de situatie vaak niet verbetert.
Voor velen geldt dat er sprake is van een gebrek aan gehechtheid ontstaan vanuit jeugdtrauma’s. Hierdoor zijn patronen ontstaan die je in je jeugd hebben geholpen om te overleven, maar die je in je volwassenheid in de weg staan.
Doordat deze patronen je in het begin veel hebben opgeleverd is het des te moeilijker deze patronen te veranderen.
Toch is het niet onmogelijk. Als we ons bewust worden van onze patronen, ze naar hun herkomst kunnen traceren en kunnen koppelen aan het doel van hun ontstaan, kunnen we ze gaan herkennen. Pas als je ergens van bewust bent kun je gaan veranderen.
In onze samenleving die meer gericht is op persoonlijke ontwikkeling dan op relationele ontwikkeling krijgen we niet meer de vaardigheden aangereikt die nodig zijn om ons op een gezonde en vreugdevolle manier te verbinden met anderen.
Ik breek een lans om het tij te keren en iedereen uit te dagen om vreugdebouwers te worden. Doe je mee?
Voor meer informatie kijk op www.prepare4joy.nl